باب دوم: در شرایط شهادت (مواد 1315 تا 1320)

ماده ۱۳۱۵ – شهادت باید از روی قطع و یقین باشد نه بطور شک وتردید.

ماده ۱۳۱۶ – شهادت باید مطابق با دعوی باشد ولی اگر در لفظ، مخالف و در معنی موافق یا کمتر

ماده ۱۳۱۷ – شهادت شهود باید مفادا متحد باشد، بنابراین اگر شهود به اختلاف شهادت دهند قابل اثر نخواهد بود

ماده ۱۳۱۸ – اختلاف شهود در خصوصیات امر اگر موجب اختلاف درموضوع شهادت نباشد اشکالی ندارد.

ماده ۱۳۱۹ – در صورتی که شاهد از شهادت خود رجوع کند یا معلوم شود برخلاف واقع شهادت داده است

ماده ۱۳۲۰ – شهادت بر شهادت در صورتی مسموع است که شاهداصل، وفات یافته یا به واسطه مانع دیگری مثل