فصل چهارم: در موصی له (مواد 850 تا 853)

ماده ۸۵۰ – موصی له باید موجود باشد و بتواند مالک چیزی بشود که برای او وصیت شده است.

ماده ۸۵۱ – وصیت برای حمل صحیح است لیکن تملک او منوط است بر اینکه زنده متولد شود.

ماده ۸۵۲ – اگر حمل در نتیجه جرمی سقط شود موصی به به ورثه اومیرسد مگر اینکه جرم مانع ارث

ماده ۸۵۳ – اگر موصی لهم متعدد و محصور باشند موصی به بین آنهابالسویه تقسیم می شود مگر اینکه موصی