بخش دوم – جرائم موجب حد (مواد 221 تا 288)

ماده ۲۸۲ – حد محاربه یکی از چهار مجازات زیر است: الف – اعدام ب – صلب ب – صلب

ماده ۲۸۳ – انتخاب هر یک از امور چهارگانه مذکور در ماده (۲۸۲) به اختیار قاضی است.

ماده ۲۸۴ – مدت نفی بلد در هر حال کمتر از یک سال نیست، اگر چه محارب بعد از دستگیری

ماده ۲۸۵ – در نفی بلد، محارب باید تحت مراقبت قرارگیرد و با دیگران معاشرت، مراوده و رفت و آمد

فصل نهم – بغی و افساد فی الارض

ماده ۲۸۶ – هرکس به طور گسترده، مرتکب جنایت علیه تمامیت جسمانی افراد، جرائم علیه امنیت داخلی یا خارجی کشور،

ماده ۲۸۷ – گروهی که در برابر اساس نظام جمهوری اسلامی ایران، قیام مسلحانه کند باغی محسوب می شود و

ماده ۲۸۸ – هرگاه اعضای گروه باغی، قبل از درگیری و استفاده از سلاح، دستگیر شوند، چنانچه سازمان و مرکزیت

ماده ۲۷۵ – هرگاه دو یا چند نفر به طور مشترک مالی را بربایند باید سهم جداگانه هرکدام از آنها

ماده ۲۷۶ – سرقت در صورت فقدان هریک از شرایط موجب حد، حسب مورد مشمول یکی از سرقت های تعزیری