باب اول – قصاص نفس (مواد 204 تا 268)

ماده ۲۶۷ – هرگاه شخص یا اشخاصی محکوم به قصاص را رهائی دهند موظف به تحویل دادن وی می باشند

ماده ۲۶۸ – چنانچه مجنی علیه قبل از مرگ جانی را از قصاص نفس عفو نماید حق قصاص ساقط می

ماده ۲۶۱ – اولیاءدم که قصاص و عفو در اختیار آنهاست همان ورثه مقتولند، مگر شوهر یا زن که در

ماده ۲۶۲ – زن حامله که محکوم به قصاص است نباید قبل از وضع حمل قصاص شود و پس از

ماده ۲۶۳ – قصاص با آلت کند و غیر برنده که موجب آزار مجرم باشد ممنوع است و مثله او

ماده ۲۶۴ – در صورتی که ولی دم متعدد باشد موافقت همه آنها در قصاص لازم است چنانچه همگی خواهان

ماده ۲۶۵ – ولی دم بعد از ثبوت قصاص با اذن ولی امرمی تواندشخصا قاتل را قصاص کند و یا

ماده ۲۶۶ – اگر مجنی علیه ولی نداشته باشدو یا شناخته نشود ویا به او دسترسی نباشد ولی دم او

ماده ۲۵۲ – در موارد لوث، چنانچه مدعی متعدد باشد، قسم پنجاه نفر کفایت می کند ولی در صورت تعدد

ماده ۲۵۳ – نصاب قسامه در قتل شبه عمد و خطای محض بیست وپنج نفر می باشد و نحوه انجام