‌قانون فروش خالصجات ‌مصوب 30 آبان ماه 1334

‌ماده ۱۳ – وزارتخانه‌های کشاورزی و دارایی و دادگستری مأمور اجرای این قانون می‌باشند.

‌این قانون که مشتمل بر ۱۳ ماده و ۱۹ تبصره است در جلسه روز سه‌شنبه سی‌ام آبان ماه یک هزار

‌ماده ۳ – خالصجات دائر و مزروعی و مفروز با توجه به مقدار آب و خاک و استعداد و موقعیت

‌ماده ۴ – وزارت کشاورزی مکلف است در افراز خالصجات مشاع سریعاً اقدام و به ترتیب مقرر در ماده ۳

‌ماده ۵ – ابنیه دولتی دهاتی که طبق مقررات ماده ۳ به فروش می‌رسد (‌به استثناء آنچه که مورد احتیاج

‌ماده ۶ – عرصه ساختمانهای رعیتی با فضای متناسب به تشخیص کمیسیون فروش و عرصه باغچه‌ها تا میزان یک هزار

‌ماده ۷ – کشاورزانی که بر طبق مقررات این قانون صاحب آب و زمین می‌شوند برای نگهداری و مراقبت ابنیه

‌ماده ۸ – وزارت کشاورزی مجاز است به افراد و شرکتهای ایرانی که بخواهند زمینهای باتلاقی و کویری را که

‌ماده ۹ – وزارت کشاورزی مجاز است اراضی بایر خالصه‌ای را که خارج از شعاع هیجده کیلومتر اطراف شهرها باشد

‌ماده ۱۰ – کلیه وجوه حاصله از فروش خالصجات در بانک کشاورزی متمرکز و به ترتیب زیر به مصرف خواهد