قانون راجع به اطبای خارجی

‌ماده اول – دولت می‌تواند به اطباء و دواسازان و دندانسازان و قابله‌های اتباع خارجه اجازه بدهد که به شغل

‌ماده دوم – اداره کل صحیه بر طبق نظامنامه که به تصویب وزارت داخله خواهد رسید جواز و محل اشتغال

‌ماده سوم – اطباء و دواسازان و دندانسازان و قابله‌های اتباع خارجه که قبل از این تاریخ در ایران اشتغال

‌ماده چهارم – هر وقت هیأت وزراء عده اطباء و دواسازان و دندانسازان و قابله‌های اتباع خارجه را در ایران

‌ماده پنجم – علاوه بر مالیات جواز طبابت که کلیه اطباء و دندانسازها و قابله‌ها می‌دهند از اطباء و جراحان

‌ماده ششم – وزارت معارف و وزارت داخله مأمور اجرای این قانون می‌باشند. این قانون که مشتمل بر شش ماده