رای وحدت رویه شماره ۶۹۵ مورخ ۷/۹/۱۳۸۵

رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
طبق ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری ، در صورتیکه با استنباط از قوانین در شعب دیوان عالی کشور و یا دادگاه های آرای مختلفی صادر شود ، به منظور ایجاد وحدت رویه در هیأت عمومی دیوان عالی کشور مطرح می شود . در مانحن فیه شعبه یازدهم دیوان عالی کشور ( تشخیص ) رأی شماره ۱۲۳۶/۸۳/۱ – ۳۰/۴/۸۳ را نسبت به ماهیت قضیه صادر و برای اعمال ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی احراز مالکیت شاکی تصرف عدوانی را ضروری دانسته است ، اما رأی شماره ۳۶۲۰/۱۳ – ۲۴/۱۱/۸۳ شعبه سیزدهم دیوان عالی کشور ( تشخیص ) در خصوص تقاضای اعاده دادرسی است لیکن وارد ماهیت موضوع شده و برای اعمال ماده ۶۹۰ مرقوم سبق تصرف شاکی و لحوق تصرف مشتکی عنه را کافی دانسته است و حال آنکه شعبه سیزدهم در مقام رسیدگی به تقاضای اعاده دادرسی فقط باید تقاضا را با شقوق هفتگانه ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری تطبیق داده و در صورت منطبق بودن ، اعاده دادرسی را تجویز ، در غیر اینصورت رد نماید .
بنا به مراتب به نظر اکثریت اعضای هیأت عمومی دیوان عالی کشور موضوع از موارد مقرر در ماده ۲۷۰ قانون آیین دادرسی در امور کیفری تشخیص داده نشد .
هیأت عمومی دیوان عالی کشور