نظریه مشورتی شماره ۷/۹۷/۲۴۷۱ مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۳۰
مستفاد از ماده ۶۴۸، قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و «اطلاق» حکم مقرر در مواد ۲۵۷ و ۲۵۵ همین قانون و مواد ۲ و ۳ آیین نامه شیوه رسیدگی و اجرای آراء کمیسیون های استانی و ملی جبران خسارت ناشی از بازداشت مصوب ۱۳۹۵، این است که؛ «کمیسیون استانی موضوع ماده ۲۵۷ قانون موصوف» صلاحیت رسیدگی به درخواست مطالبه خسارت ایام بازداشت مطلق اشخاصی را که در جریان تحقیقات مقدماتی و دادرسی دادسرا و دادگاه های کیفری موضوع ماده ۲۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، به هر علت بازداشت بوده و حکم برائت یا قرار منع تعقیب آنان از سوی مراجع قضایی ذی ربط صادر شده باشد را دارد؛ اعم از این که مراجع قضایی مذکور، «مراجع کیفری عمومی» نظیر دادگاه های کیفری دو و کیفری یک و دادسرای در معیت آن ها باشد و یا مراجع کیفری اختصاصی از قبیل دادسرا و دادگاه نظامی مذکور در فرض استعلام.