نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۱۲۶۱ مورخ ۱۳۹۸/۰۸/۲۸
اولاً، طبق ماده ۱۱ قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات مصوب ۱۵/۶/۱۳۸۵ با اصلاحات بعدی، فروش و عرضه دخانیات به استثنای اماکنی که دارای پروانه فروش فراورده‌های دخانی هستند، ممنوع و جرم محسوب می‌شود و موجب پرداخت جزای نقدی است.
ثانیاً، با توجه به مصادیقی که در ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی(تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵ آمده است، عرضه و استعمال قلیان از مصادیق جرم تهدید علیه بهداشت عمومی مندرج در ماده مذکور نیست.
ثالثاً- مستفاد از اصل بیست و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اصل قانونی بودن دادرسی کیفری مذکور در صدر ماده ۲ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و عمل به اقتضای اصول مذکور این است که پلمب اماکن محتاج به وجود نص و تجویز قانون است. در فرض سؤال (عرضه قلیان در قهوه‌خانه‌ها و رستوران‌ها) با توجه به قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات، جوازی مبنی بر صدور دستور پلمب اماکن اشاره شده در استعلام پیش‌بینی نشده است تا بتوان به استناد آن نسبت به پلمب این اماکن اقدام نمود.