نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۲۴۴ مورخ ۱۳۹۸/۰۳/۱۲

صرف توافق زوجین جهت زندگی به صورت تفرق جسمانی مسقط نفقه زوجه نمی باشد و در فرض سؤال، اصل بر آن است که زوجه مستحق دریافت نفقه می باشد؛ مگر آن که دادگاه احراز کند اراده مشترک طرفین در توافق فی ما بین، عدم دریافت نفقه در مدت زمانی است که زوجه در منزل پدر می­باشد و با توجه به ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، نفقه زوجه شامل حق مسکن نیز می­باشد.