نظریه مشورتی شماره ۷/۹۸/۷۴۰ مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۳۰

هرگاه شخص ثالثی مال خود را برای استیفای طلب محکوم¬له معرفی کند و پس از دو بار مزایده، مال به فروش نرفته و محکوم¬له نیز آن را به قیمت ارزیابی شده قبول نکند و مال به شخص ثالث مسترد شود، در صورتی¬که محکوم¬علیه نیز مالی برای استیفای طلب محکوم¬له نداشته باشد، بازداشت محکوم علیه جایز نیست؛ زیرا اولاً، وفق ماده یک قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴، اموال محکوم علیه طبق قانون اجرای احکام مدنی مصوب ۱۳۵۶، توقیف و از محل آن حسب مورد محکوم به، مثل و یا قیمت آن استیفاء می شود و در این مورد فرقی بین مالی که خود محکوم-علیه معرفی کرده یا شخص ثالثی آن را به منظور استیفای طلب محکوم له معرفی کرده باشد، نیست و ثانیاً، براساس صدر ماده ۳ این قانون «چنانچه استیفای محکوم به از طریق مذکور در این قانون ممکن نگردد، محکوم¬علیه به تقاضای محکوم له تا زمان …» در خصوص مورد استعلام استیفای طلب محکوم له از محل مال معرفی شده از طرف شخص ثالث مقدور بوده؛ اما محکوم¬له آن را قبول نکرده است؛ بنابراین بازداشت محکوم¬علیه با وصف مذکور، قانونی به نظر نمی¬رسد. ضمناً در این حالت تا زمان شناسایی یا معرفی مال محکوم علیه، واحد اجرا با تکلیف دیگری مواجه نیست